Groepsexpositie
Firma van Drie, Gouda
28 oktober t/m 29 november 2020

Expositie Verrückt / Verrukt
In september 2018 nam curator André Groeneveld 9 kunstenaars mee naar Artoll Kunstlabor in Bedburg Hau in Duitsland. In dit oude gebouw van een psychiatrische inrichting werkten zij 10  dagen, volledig verzorgd door Anita Poot, lief van André. Anita overleed onverwacht in april 2020. Deze expositie is aan haar opgedragen.

Deelnemende kunstenaars:
Frances van Gool (knipsels), Mieke de Haan (tekeningen), Claudia Huft (schilderijen, tekeningen), Jan Mostert (houten sculpturen), Bram Tackenberg (fotografie), Ria Volk (wandtekeningen, film), Arjenne Vossepoel (installatie), Kees Vossestein (tekeningen) en Petra Werlich (tekeningen en sculpturen)

Mieke de Haan:
<<Wat bij binnenkomst in het voormalig psychiatrisch ziekenhuis opvalt, is dat het enorm galmt. Eens vonden hier beschadigde mensen veiligheid. Hun veiligheid werd dramatisch doorkruist door de Tweede Wereldoorlog. Van deze gelaagde en beladen historie lijkt een echo in het pand te hangen.

De zon schijnt, licht speelt door de ruimte, ik open een raam in mijn werkruimte en zie de vrouwengevangenis aan de overkant. De vrouwen die daar verblijven kunnen niet zelf kiezen of het raam open of dicht is. Ik voel me dankbaar voor mijn vrijheid.

De eerste avond dat ik aan het werk ben wordt het buiten langzaam donker. Mijn atelier wordt een kooi van licht, waarin ik me gevangen voel. De ruiten diepzwart en spiegelend. Ik zie ramen weerspiegeld in elkaar. De ruimte wordt moeilijk te doorgronden en ik zie mezelf meermalen gereflecteerd. Ik kan niet naar buiten kijken. Ik vraag me af wie mij kan zien.

Mijn beleving van het gebouw zet me tot denken over vrijheid en onvrijheid, over de beschadi-gingen die een mens tijdens het leven oploopt, over veiligheid en onveiligheid, over binnen en buiten, over zien en gezien worden. In het gebouw zijn zorgt voor ongemakkelijke gevoelens, die ik tot onderwerp en inspiratiebron maak. Ik ontdek er ook een nieuw gereedschap. Mijn mes wordt tekenmateriaal. Door daarmee papier weg te halen kan ik een extra laag aan beelden toevoegen.>>

Begin oktober 2018 nam ik deel aan een spannend project georganiseerd door André Groeneveld, conservator van het Zuiderzeemuseum en bestuurslid van kunststichting Firma van Drie. Hij nodigde een groep kunstenaars uit om te gaan werken in het Artoll Kunstlabor in Bedburg-Hau, Duitsland.

Artoll Kunstlabor bestaat sinds 1994 en is een kunstenaarsinitiatief. Kunstenaars kunnen er korte of langere tijd werken. Het is gevestigd in een Jugendstil gebouw dat op het parkachtige terrein van een psychiatrische instelling uit het begin van de vorige eeuw staat. Het terrein is deels nog in gebruik. Er zijn onder andere een asielzoekerscentrum, twee tbs-instellingen en er zijn opvangcentra voor gezinnen met problemen.

Het gebouw is groot en het galmt er ontzettend. Het is een voormalig psychiatrisch ziekenhuis waar beschadigde mensen veiligheid vonden. Van die gelaagde en beladen historie, dramatisch doorkruist door WO2, lijkt nog een echo in het pand te hangen.

Mijn beleving van het gebouw en de plek waar het stond zette me tot denken over vrijheid en onvrijheid, over de beschadigingen die een mens tijdens het leven oploopt, over veiligheid en onveiligheid, over binnen en buiten, over zien en gezien worden. In het gebouw zijn zorgde voor ongemakkelijke gevoelens, die ik tot onderwerp en inspiratiebron van mijn werk maakte.

2017 | Solo expositie Museum Gouda.
15 januari – 4 juni 2017

De eerste helft van 2017 schilderde ik twee dagen per week ‘live’ te midden van mijn expositie in Museum Gouda. In de zaal waar ik exposeerde richtte ik een atelier in en konden bezoekers mij letterlijk op de vingers kijken. Een museum dat leeft, dat was de ervaring die ik graag wilde bieden. Mijn schilder proces was te volgen en ik sprak met bezoekers over mijn werk en mijn inspiratiebronnen.

Ik liet me inspireren door het museumgebouw. Dat is een complex pand met een rijke historie. Het had door de eeuwen heen veel verschillende functies.
Ik schilderde bijvoorbeeld de trap, die ik elke schilderdag naar boven nam. Wat me ook raakte was de hoogte en de grootsheid van de kapel. Net als de onbeholpen knik die deze maakt. En ik zag een raadselachtig blind raampje boven een deur.

Het waren productieve en inspirerende maanden. Er ontstonden zelfs zoveel nieuwe werken dat besloten werd om voor de laatste twee weken een heel nieuwe expositie in te richten. De oude werken van de muur, de nieuwe schilderijen opgehangen.